Bio

Van jongs af aan werd fotografie me met de paplepel ingegoten, toen ik de fototas van mijn vader mocht dragen. Na een korte omweg in de richting Chemie begon ik in 1997 aan mijn studies fotografie aan de Hogeschool voor Wetenschappen en Kunst, campus Narafi in Vorst. Daar ontdekte ik mijn echte passie. Toen ik eind 1999 de kans kreeg om op Erasmus te gaan naar The Nottingham Trent University en daar de opleiding Photography in Europe te volgen, greep ik die kans met beide handen.

In Nottingham leerde ik ook de andere kant van de medaille kennen. Waar Narafi bekendstond om zijn technische uitmuntendheid maar het artistieke aspect wat naar de achtergrond schoof, lag bij The Nottingham Trent University de focus juist op het artistieke doel. Techniek werd er ondergeschikt gemaakt aan het, soms werkelijk magnifieke, eindresultaat. Daar begon ik te experimenteren met digitale beeldbewerking, wat uiteindelijk leidde tot een volledig digitaal samengesteld eindwerk. Dat was vernieuwend voor Narafi in die tijd, waar digitale bewerkingen vooral als hulpmiddel werden gezien om foto’s te verbeteren. De jury dacht er gelukkig anders over, en in 2000 studeerde ik af met felicitaties van de jury voor mijn eindwerk.

In 2003 kocht ik mijn eerste digitale spiegelreflexcamera, zonder echt te weten wat ik ermee wilde doen. Om het toestel uit te testen, begon ik concerten te fotograferen. Al snel kwam ik in contact met de website Folkroddels.be, waar mijn werk werd gewaardeerd. Dit gaf me de kans om vele concerten te fotograferen. 

Na vele omzwervingen begon ik in 2007 als fotograaf bij Colruyt, waar ik deel uitmaakte van een team van 16 fotografen en 8 stylisten. Ik heb daar 13 jaar gewerkt, maar in 2020 besloot ik dat het tijd was om nieuwe horizonten te verkennen.

Daarnaast werk ik als fotograaf voor het Folk-magazine van V.Z.W. Muziekmozaïek, het aanspreek- en steunpunt voor iedereen die zich bezighoudt met folk & jazz.